Wat is…
Hoornzolen die lager liggen dan de hoornige draagwand, worden bolle zolen genoemd.

Oorzaak en behandeling….
Dit probleem komt maar al te vaak voor. We noemen het voor het gemak bolle zool, maar het is een verzakking van de hoornzool die wordt veroorzaakt door te veel druk van het hoefbeen.  

Bij een normale voet is de zool hol. Bij het belasten van de voet wordt de zool vlakker om de verzenen naar buiten te laten bewegen. Dit is een onderdeel van het hoefmechanisme.

Zodra een zool niet hol maar bol wordt, functioneert het hoefmechanisme niet meer voldoende. Veel problemen liggen hieraan ten grondslag.

1.  Een bolle zool kan voorkomen bij paarden die hoefbevangen zijn geweest. Het hoefbeen zal roteren; de punt van het hoefbeen zal meer druk gaan uitoefenen op de zool, zodat deze iets bol wordt.
2.  In een erger stadium van hoefbevangenheid zakt het hoefbeen in zijn volle omvang in de hoornschoen (sincker). De zool zal daardoor te veel druk krijgen en bol worden.
3.  Hoefbevangenheid kan tot gevolg hebben dat de hoornwanden niet meer van het hoefbeen willen afgroeien. Hierdoor zal de innige verbinding tussen hoornschoen en hoefbeen niet meer herstellen, waardoor de zool de kans krijgt om te zakken.
4.  De wanden kunnen ook door ander omstandigheden  stuk zijn gegaan, o.a. losse wand – White line Disease, holle wanden.

Op den duur zal het paard problemen krijgen met de belasting van de voet omdat het alleen maar op de draagwand van de hoornschoen kan lopen en niet op de hoornzool. Hierdoor kunnen ook enorme kneuzingen ontstaan.

Paarden met een bolle zool zijn een groot probleem voor de hoefsmid. Hij zal een beslag moeten leggen, maar hij heeft geen of niet genoeg wand om te nagelen. Bovendien moet de druk op de zool worden verminderd.
Toch zullen deze voeten moeten worden beslagen, anders kan het paard niet functioneren.
De zool moet zo sterk en dik mogelijk worden gelaten om deze toch op het ijzer iets mee te laten dragen.
De hoornwand moet zeer zorgvuldig worden bekapt. Bekeken moet worden of een of meer delen van de hoornwand op het ijzer kunnen meedragen.
Een hoefsmid die zijn vak meester is, zal met deze problemen kunnen omgaan.

 

Verschillende beslagen kunnen worden toegepast. Een goed alternatief is een aan de draagvlakte uitgesmeed ijzer (ketelijzer) waardoor de zool niet op het ijzer kan dragen maar nog wel op de aanwezige wand.Rode lijnen: draagvlakte,  Blauwe lijnen: de schuin ingesmede gedeelten	De voet wordt in 3 lippen geplaatst om twee redenen: 1. het aftrappen wordt door de zijlippen voorkomen en 2. het hoefijzer zal niet kunnen verschuiven.Het hoefijzer sterk ingesmeed tot de nagelgaten

 

links: de beslagen voet.  Hier is goed  te zien dat er bijna geen wand aanwezig is die op het hoefijzer draagt.
rechts: de voet ondersteunt met Equi Thane™ Super Fast.

Paarden wier zool niet extreem bol is, kunnen eventueel worden beslagen met een uitgesmeed ijzer met daartussen een hoofpad (dit is een zacht siliconen rubber dat na 10 seconden is uitgehard; gebruik vooral geen gewone siliconen). Het gevolg is een constante druk op de zool, waardoor deze niet meer van vorm verandert.  

De delen die nog niet op het hoefijzer dragen, kunnen worden ondersteund door een nieuw product genaamd: Equi Thane™ Super Fast. Dit product hecht zich sterk aan de wand en maakt een verbinding tussen wand en hoefijzer.

LET OP! Het middel mag niet aan de wandlederhuid worden vastgezet omdat daardoor ontstekingen kunnen worden veroorzaakt.  Op de vlakte van het hoefijzer wordt eerst een stukje papier gelegd opdat het middel zich hierop vasthecht en niet op het hoefijzer, zodat de beweging van de voet niet wordt belemmerd.

Beslag….
Vele beslagen zijn denkbaar, maar in de meeste gevallen zal het ijzer moeten worden uitgesmeed op de draagvlakte, zodat de hoornzool zo veel mogelijk wordt ontzien. Het ketelijzer biedt hierbij wellicht een uitkomst.
In sommige gevallen is het best mogelijk de zool toch iets te laten meedragen omdat de natuur een beetje meehelpt om deze sterker te maken.