Ernstige hoefonsteking

Op 27 juli is mijn hoefsmid geweest omdat Jeanna een paar scheurtjes in haar hoeven had. Het was toen al een paar weken heel droog weer geweest en ondanks dat ik haar hoeven bijna dagelijks natgespoten had zijn ze toch gaan brokkelen en scheuren. Precies in het midden van allebei de hoeven zat best wel een lange scheur en die moest hij er helemaal uitkappen, zei hij, anders zou die tot bovenaan gaan scheuren. Maar hij heeft dat dus helemaal op de verkeerde manier gedaan bleek achteraf. Hij had er namelijk een soort driehoeksvormpje van gemaakt waardoor het nog steeds verder kon scheuren.

Meteen na het bekappen liep ze ook kreupel maar dat was normaal zei hij.

Ik moest haar iedere dag een paar uur in de modder zetten van de smid dat zou de pijn tegengaan en voorkomen dat er nieuwe scheuren ontstonden. Dat heb ik dus gedaan maar in plaats van beter ging ze steeds slechter lopen. Op zondagmorgen 6 augustus heb ik de dierenarts gebeld omdat Jeanna niet meer wilde lopen. Omdat het op een zondag was kon helaas mijn eigen dierenarts niet komen maar kwam er een andere en hij zei dat ze hoefbevangen was geworden doordat de smid haar veel te kort bekapt had en de scheuren te diep weggekapt had. Ook hij zei dat ze in de modder moest staan het liefst zo’n 8 uur per dag. We hebben toen in de wei een hoek afgezet en uitgegraven zodat ze daar kon staan. Ook kreeg ze pijnstillers, fenylbutazone, maar liefst 4 zakjes per dag.

Op maandag 14 augustus heb ik mijn eigen dierenarts gebeld omdat ik het niet vertrouwde. Jeanna wilde eigenlijk niet meer staan, ze lag het grootste gedeelte van de dag en als ze stond dan kon je aan haar zien dat ze verging van de pijn. Die ochtend had ik ook ontdenkt dat haar kroonrand aan het scheuren was en uit de scheuren kwam allemaal etter. Mijn dierenarts is toen geweest en die vreesde het ergste namelijk een sinker. Hij wilde het nog een paar dagen aankijken en zou vrijdag terugkomen om wat in haar hoeven te gaan snijden.

Ik vond dat echter niet zo’n goed idee en wilde dat ze onmiddellijk geholpen werd omdat ze zoveel pijn had. Ook wilde ik niet dat de dierenarts in haar hoeven ging snijden dat is namelijk het werk van de smid. In mijn eigen smid had ik ondertussen geen vertrouwen meer en toen ben ik op internet gaan zoeken wat het kon zijn. Ik kwam toen dus op jullie site terecht en schrok me helemaal te pletter van wat daar allemaal opstaat maar ik wist ook meteen dat als Jeanna nog een kans had dat ik dan naar jullie toe moest gaan.Ik heb toen meteen gemaild en had ’s avonds al een mail terug dat ik langs moest komen.

Dat hebben we dus de volgende dag gedaan, 16 augustus.   Op de kliniek in Roosendaal werden eerst foto’s gemaakt om te kijken hoever het hoefbeen gekanteld was maar dit was dus helemaal niet of nauwelijks het geval. Wel zat er een hele hoop ontstekingsvocht in haar hoeven.
De voeten werden eerst bekapt en Rob constateerde dat er vreselijk veel ontstekingen in de voet zaten die ook merendeel langs de kroonrand waren uitgebroken. deze zouden er voor kunnen zorgen dat de hoornschoen los van het hoefbeen zou kunnen raken.

De ontstekingen die nog niet waren uitgebroken werden met een ronde frees midden uit de hoornschoen gehaald.	Je ziet dat de linker voet zo bewerkt is dat de ontsteking er uitkon (1) en rechts boven de uitgefreesde gleuf is er ook nog een uitgebroken ontsteking (2) te zien.

Boven in de kroonrand werd met een spuit een betadine oplossing ingespoten om in de hoornschoen de lederhuid schoon te maken.(Dit gebeurt achter de kroonrand voor de kroonlederhuid die verantwoordelijk is voor de vorming van de hoornschoen. )

	Onder de voet was het niets anders dan een ontstekingsproces, de witte lijn was rot en niet meer zichtbaar. Normaal gesproken had ze op de kliniek moeten blijven maar omdat ze ook een abces onder haar kaak had dat net open aan het gaan was mocht ze niet blijven omdat het misschien droes was.
	Niet alleen de linker voet was een haard van ontstekingen maar de linker voet was er ook erg aan toe. Je ziet dan ook na het bekappen dat de gehele zool  was ondermijnd met een ontsteking (pododermatitis). Nadat alles schoon was gemaakt werd ze beslagen met hoefijzers waaraan 3 lippen zaten om het hoefijzer goed op zijn plaats te houden.
	Allebei de voeten werden in een nat verband gezet opdat de resten van de bacteriën nog gedood konden worden, het middel wat in het nat verband werd gedaan is Neo Sabenyl een agressief bacteriën dodend middel. Je ziet op deze foto de Hoefsmid Rob van Nassau en de dierenarts Mark van der Harst. Op de kliniek zorgen ze ervoor dat ieder paard een eigen team heeft die het paard blijvend behandelen. Het verband mocht er op zondag 20 augustus vanaf.

Die dagen dat het verband erom zat heeft ze op stal gestaan en ik moest iedere dag het verband nat maken. ’s Zondags is het er dus afgegaan en heb ik haar aan de hand een uurtje laten grazen, ze voelde zich intussen al een heel stuk beter. Ik heb nog een week lang haar hoeven met gaasjes en een dun verbandje bedekt gehouden en haar iedere dag een paar uur in de wei gezet.

Ze liep intussen al een heel stuk beter, wel nog iets kreupel en vooral als ze ’s morgens de stal uitkwam had ze wat opstartproblemen.
In deze week heb ik de pijnstillers ook afgebouwd. Vanaf 17 augustus nog 2 zakjes per dag en vanaf 20 augustus 1 zakje.
Na 23 augustus heeft ze geen pijnstillers meer gehad.

Op woensdag 30 augustus was de eerste dag dat ze helemaal niet meer kreupel liep en bokkend de wei doorging. Twee weken nadat we naar de kliniek waren geweest.

Op zaterdag 23 september stond ze ineens met een opgetrokken rechterachterbeen. Ik dacht meteen aan een hoefzweer en dat was inderdaad ook zo. Ik heb haar in de soda gezet en dinsdag 26 september liep ze eigenlijk weer helemaal goed maar om het zekere voor het onzekere te nemen zijn we donderdag 28 september teruggekomen.

Ze is toen opnieuw bekapt en er zijn nieuwe ijzers onder gezet. Ook heeft Rob hem achter beslagen om verdere ontstekingen te voorkomen

Hier kun je goed de plaatsen (gele pijlen) zien waar de ontstekingen bij de kroonrand zijn uitgebroken

Boven de uitgebroken ontstekingen is weer duidelijk een goede afgroei van een nieuwe hoorschoen te zien. Rob heeft de gedeeltes onder de uitgefreesde sleuven laten staan  (rode cirkel op de rechter voet)  om de hoornschoen nog in het model te houden.
Je ziet ook dat de voeten beslagen zijn met twee lippen, Rob heeft me verteld dat hij zondermeer het niet eens is dat paarden met dubbele lippen worden beslagen maar dit heeft hij gedaan omdat heel veel wand weg en stuk is gegaan en de voet zo even tot rust kan brengen.

Maandag 27 november zijn we voor de derde keer terug geweest en tot op heden loopt ze als een trein. Ze gaat bokkend de wei door en heeft nergens meer last van. Wel zijn er dus scheurtjes in de hoornbruggen gekomen maar dat komt doordat de hoornschoen op de defectplaatsen uitdroogt. Boven de diepe ring in de hoornschoen is weer een gezonde hoorngroei Ik mag de hoeven niet insmeren omdat dit niet werkt en helpt. Ook het voeren van middelen voor een zogenaamde snellere groei is klinkklare onzin. Aan deze voet is te zien dat we er nog steeds niet zijn maar heb alle vertrouwen dat dit onder begeleiding van Rob  goed zal aflopen.

Woensdag 13 december heb ik weer voor het eerst met Jeanna gereden, een buitenritje van 20 minuten waarbij ik 1 keer een stukje heb gedraafd, en dat ging superfijn. Inmiddels rij ik 2x per week ongeveer 40 minuten met haar waarbij we twee keer draven en 1x een klein stukje galopperen. Rond 20 februari willen we weer terugkomen. Ellen.

Rob van Nassau.

Eind februari 2007      We weten dat we met een ernstig geval te maken hebben maar een pluspunt het paard loopt niet meer kreupel. Het paard is weer terug voor de volgende beslagbeurt en zien dat de voet weer een beetje gegroeid is maar daarbij is de hoornschoen door de open gedeelten veel uitgedroogd.

De voet staat nog steeds in dubbele lippen waar we eigenlijk op tegen zijn, maar gezien deze situatie zullen we dit nogmaals moeten doen omdat de hoornschoen genoeg niet sterk genoeg is.
Het paard is niet meer kreupel en zien dat we nu een zeer goed beeld krijgen van de enorme schade  van de hoornschoen.

Nadat de ijzers zijn afgenomen en de voet is bekapt en natuurlijk afgewerkt zijn krijgen we een duidelijk beeld van de ontstoken lamellen.

De lamellen die verantwoordelijk zijn door de ernstige ontstekingsuitbraken zijn zwart en hebben op deze plaatsen geen functie. Ook is duidelijk een diepe groeiring (rechts) te zien wat betekend dat daar het paard een verandering heeft ondergaan en is ook de tijd dat wij het paard in behandeling hebben genomen.
Boven deze groeiring ontwikkeld zich weer een gezonde hoornschoen.
Nu komt het er wel op aan dat we ondanks er geen normale hoornschoen aanwezig is wij toch de voet een hoefbeslag moeten aanpassen.
Men zegt wel eens de laatste loodjes wegen het zwaarst en dat gaat in dit geval ook duidelijk op.
Het bewijst dan ook dat er een grote vakkennis voor nodig is om een beslag aan te leggen zonder dat het paard problemen gaat krijgen of kreupel gaat lopen.

Ondanks de hoornschoen die vrijwel niet aanwezig is hebben we toch de voet beslagen. Tot nu toe zijn we goed op weg en heeft het paard in ieder geval al vanaf de kroonrand 3 tot 4 cm gezonde hoornschoen. We hopen dat de hoornschoen beter gaat afgroeien gezien de pijn in de voeten is verdwenen.
We zullen u verder op de hoogte houden van de volgende beslagbeurt met de resultaten.

1e week April    De laatste loodjes……….

Doordat de pijn is de voeten verdwenen is en de eigenaresse het paard weer op een trainingsplan heeft gezet gaat de groei zeer gestaag.
We hebben gezien dat we niet veel hoornschoen meer over hadden omdat deze geheel ondermijnd was met ontstekingen waardoor deze hoornwanden lgeen aanhechting meer hadden en we daardoor ook geen goede houvast meer hadden aan het hoefbeen.

Het gezegde ‘de laatste loodjes wegen het zwaarst is nu wel aan de orde!

De hoornschoen groeit naar beneden af maar ook de defecten van de wand, waardoor het nagelen een probleem gaat worden juist omdat deze onderbrekingen op de plaats zijn aangekomen waar we de hoefnagels moeten laten uitkomen en we daar geen houvast meer hebben.

Bij aankomst was bij de linker voet het hoefijzer net afgegaan en er delen van de wand zijn meegetrokken.
Deze ontwikkeling hadden we wel verwacht maar zien ook dat we al een goede gezonde afgroei hebben van de schoen.
De hoornschoen is al zeer goed herstellende , de eerste 5cm hebben we gewonnen.

Als we de voeten hebben bekapt en de hoornwanden zijn afgewerkt kunnen we goed zien dat er weer een gezonde afgroei is ontwikkeld en het model van de voet weer terugkomt.
De voeten worden nog een keer beslagen met een hoefijzer waaraan 3 lippen zijn gesmeed om de voet in het geheel nog tot rust te houden zodat ook de vorm hierbij ook gewaarborgd blijft.

De linker voet hersteld zich voortreffelijk en is ook goed te nagelen. De rechter voet is er erger aan toe en moeten zeer hoog nagelen met zeer lange hoefnagels.
Op deze manier nagelen vereist een grote kennis van de anatomie van de ondervoet.

De hoefnagels zitten nu in de goede aangegroeide hoornwand. Het wachten is nu weer op de goede afgroei waarbij we op ander plaatsen kunnen nagelen

Zo gaat het paard weer naar huis maar heeft geen zere voeten meer. Het trainingschema word weer bijgesteld en het paard mag meer trainen en natuurlijk ook in de wei.

Wij kunnen veel voor de voeten betekenen maar een eigenaar die iedere dag zijn paard verzorgd is voor ons een zeer grote schakel in het genezingsproces.