Kroonrandscheur

 

Wat is….
Een kroonrandscheur is een onderbreking van de hoornpijpjes van de hoornwand nabij de kroonrand. Hiervoor zijn verschillende oorzaken aan te wijzen, zoals het beschadigen van de kroonrand. Deze scheuren worden ook wel geïnfecteerde kwartierscheuren genoemd  omdat de scheur zich bevindt in het kwartiergedeelte van de voet. Dit gedeelte kan al dan niet geïnfecteerd zijn.

 

Oorzaak en behandeling…

Een minuscuul scheurtje  dat zeer grote gevolgen kan hebben. Dit soort scheuren duidt altijd op een groot probleem.
Scheurtjes die ontstaan door een kroonrandbeschadiging, lopen altijd met de hoornpijpjes mee en zijn dus recht.

Hoornscheuren ontstaan meestal door geweld van buitenaf of door een trauma van de hoorn en vleesplaatjes (het inwendige van de hoornschoen).
Het gebied van de hoornscheur moet eerst goed worden gecontroleerd. Bekeken moet worden hoe diep de scheur is en wat de oorzaak is.

 

Een scheurtje dat gegolfd loopt, duidt op ernstige problemen. Het kan een ontstoken hoorzuil zijn of een traumatische kroonrandscheur. Beide zijn zeer ernstig.	Een ontstoken kroonrandscheur als gevolg van een inwendige hoornzuil. Indien deze hoornzuil niet wordt verwijderd, zal de kroonrand blijven scheuren en zelfs ontsteken.  Paarden gaan hierdoor kreupel.

kroonrandscheuren kunnen ineens ontstaan. De kiemlaag van de kroonrand zorgt ervoor dat de normale afgroei wordt verstoord. De oorzaak ligt altijd dieper. Paarden worden langzaam kreupel. De hoornscheur wordt uitgefreesd; nu zien we dat een hoornzuil aanwezig is. Deze zal moeten worden verwijderd.

Deze ingrepen zijn zeer specialistisch; de hoefsmid en de dierenarts moeten bij deze ingreep samenwerken.

 

De kroonlederhuid (het ontstaan van de hoornschoen, kiemlaag)  wordt gecuretteerd  totdat we een gezonde aanhechting hebben (rode pijl).

Normaal gesproken groeien de hoornpijpjes in een rechte lijn naar beneden. We zien echter dat deze (blauwe pijl) nogal golvend verlopen. Dit golvend verloop betekent dat er in de hoornschoen al geruime tijd een activiteit is die zonder uiterlijke kenmerken is gebleven.
Naast de golvende beweging van de hoornpijpjes zit een glasachtige harde hoorn, wat wijst op een hoornzuil (groene pijl).
Deze hoornzuil heeft ruimte nodig. Zij zal daarom de buitenhoornwand als het ware open laten barsten.

 

Boven links: De kroonlederhuid wordt nauwkeurig schoongemaakt. Dit moet zeer nauwkeurig gebeuren. Halen we te veel weg, dan kan het zijn dat er geen hoornschoen meer kan worden ontwikkeld die aaneensluit.	Boven rechts: De hoornzuil wordt losgemaakt en van de lederhuid afgetrokken. De voet wordt in een drukverband met betadine gezet opdat de lederhuid niet gaat uitpuilen. Na enige dagen zal de wond gedroogd zijn en kan de kroonrand weer normaal afgroeien.

Scheuren die bovenin de hoornschoen nabij de kroonrand zitten, vormen altijd een ernstig probleem. Men weet nooit of dit een traumatische (blijvende ontsteking) scheur is of een scheur als gevolg van een hoornzuil.
Paarden kunnen hiervan kreupel zijn omdat dit gebied een groot bewegingsvermogen kent (hoefmechanisme). Daardoor zal de schoen onafhankelijk van elkaar bewegen.

Het ontstaan van deze scheuren kan vele oorzaken hebben, bijvoorbeeld een beschadiging van de kroonrand. (Het paard gaat bijvoorbeeld tijdens het vervoer op de kroonrand staan, de achtervoet klapt in op de voorvoet of de voeten strijken door het ijzer.)

 

Links: door het uitdrogen van de hoornwand gaat hij iets openstaan

De wand wordt uitgefreesd. We nemen daarvoor alle losse delen weg en zorgen ervoor dat we aan beide zijden een goede aanhechting (gezonde en vaste hoorn) vinden.

We kunnen nu constateren dat we te maken hebben met een traumatisch hoornscheur (een ontstoken lederhuidplaatje).
We hebben niet te maken met een hoornzuil (een inwendige hoornconstructie).

rechts:het zwarte lijntje in het midden is een ontstoken lederhuidplaatje

 

De hoornwand wordt onderbroken op de kiemlaag (de laag waarin de hoornwand ontstaat).
Het gebied waar zich de onderbreking van de afgroei van de hoornwand bevindt, wordt met de frees iets geïrriteerd om er zeker van te zijn dat we weer een volledige hoornwand, zonder scheur, terugkrijgen.
Na 7 weken kunnen we constateren dat de kiemlaag goed is bewerkt, de kiemlaag heeft een extra productie (dikte)hoornwand gekregen om zo de hoornwand te versterken.

 

 

Deze irritatie (het aantippen of aanfrezen van de kiemlaag), die we toepassen op en aan de kiemlaag van de kroonrand, zorgt ervoor dat we een explosie van hoorn krijgen boven het weggenomen gedeelte.
Later kunnen we deze verdikte hoorn gebruiken om de hoornschoen zo sterk mogelijk te houden.

beslag….
Het is aan te raden om niets vast te zetten, dus geen lippen aan de zijkant van de voet. Het ijzer moet voldoende ruim en lang zijn  zodat het hoefmechanisme zonder belemmering kan blijven functioneren. Het beslag moet wel voorzien zijn van een balk ( balkijzer ), zodat frictie (beweging) van het hoefijzer  wordt uitgesloten. De wond mag onder geen enkele omstandigheid worden dichtgemaakt met een opvulmiddel, omdat de wond het beste kan genezen onder een normale omstandigheid met zuurstof. Wel wordt deze wond enkele dagen verbonden met een betadineverband om infectie te voorkomen en om deze plaats te laten uitharden.